ต้องแบบนี้สิ
ใบหน้าสวยหวานแย้มยิ้มออกให้หัวใจคนตรงหน้ากระตุกเล่นอย่างถี่รัว มือเรียวไล้ไปตามแผ่นอกบางของตนเองก่อนจะมาหยุดอยู่ตรงยอดอกสีสวย
“มันรอนายมาเล่นด้วยอยู่ล่ะ”
“อ๊ะ! อืมมม….เด็กดี”
ริมฝีปากหยักเข้าครอบครองเม็ดทับทิมสีสวยอย่างหิวโหย ลิ้นร้อนบรรจงเลียตวัดทั่วฐานที่ตั้งอดไม่ได้ที่จะขบกัดมันแรงๆจนเป็นรอย เสียงครางกระเส่าน่าฟังทำให้มินยุนกิยิ่งได้ใจ
ฟันคมจงใจกัดเจ้าตุ่มไตที่นูนเด่นขึ้นมา ความรุนแรงของคนที่เป็นเด็กเนิร์ดทำเอาโฮซอกอยากจะถามว่าจะอดอยากมากอะไรขนาดนี้
แต่ก็อย่างที่คิดไว้แหละนะ
“อึก บะ…เบาหน่อย อ๊า! ย…”
บ้าเอ๊ย เกิดเป็นแผลขึ้นมาจะทำยังไง
โฮซอกได้แต่หัวเสียในใจเพราะตอนนี้ปากมันทำได้แค่ส่งเสียงครางอย่างห้ามไม่ได้ยามลิ้นร้อนตวัดเลียย้ำๆที่จุกสวย
ทำไมลิ้นเด็กเนิร์ดมันถึงได้ดีขนาดนี้กันนะ
จากตอนแรกที่ความสนใจทั้งหมดหยุดอยู่ที่ยอดอกทั้งสองข้าง ตำแหน่งของปากหยักเลื่อนลงต่ำจนมาหยุดอยู่บริเวณหน้าท้องซึ่งประดับไปด้วยลอนกล้ามอ่อนๆ
ชายเสื้อนักเรียนสีขาวสะอาดถูกปัดทิ้งอย่างไร้เยื่อใยไม่เว้นแม้แต่กางเกงแสล็คเนื้อดีที่มันกำลังหลุดลุ่ยออกจนบนตัวของโฮซอกแทบไม่เหลืออะไรปกปิดร่างกายอีกต่อไป
สวย
คำที่ใช้บรรยายร่างบางที่อยู่บนตักของเขาตอนนี้มันจำกัดความไว้แค่นั้น ผิวกายเนียนสวยแม้จะไม่ได้ขาวจัดแต่กลับดูน่าหลงไหลจนเขาอยากจะสร้างรอยรักให้มันแปดเปื้อน
“คิก อะไรกัน ตอนแรกก็ดูเหมือนจะคล่องนี่ ที่แท้ก็เด็กเนิร์ดจริงๆเหรอ”
โฮซอกขำคิกคักกับท่าทางที่แสนเงอะงะของพ่อหนุ่มเนิร์ด มินยุนกิดันคนตัวบางให้แผ่นหลังขึ้นไปเกยอยู่บนโต๊ะเรียนส่วนเอวบางก็ถูกยกขึ้นให้ลอยเด่นอวดแก่นกายขนาดพอดีตัวที่กำลังตั้งชูชันเพราะแรงอารมณ์
อาการลังเลของอีกคนที่กำลังจ้องมองลูกชายสีสวยของเขามันช่างดูน่าขบขันจนเขาอดไม่ได้ มือหนาที่ค่อยๆเข้ากอบกุมแท่งเนื้ออย่างกังวลนั้นมันทำให้เขารู้ว่าเขาควรจะเป็นคนสอนอีกฝ่าย
คงต้องสอนกันเยอะเลยล่ะ
“ฮึ่ม…”
เสียงครางทุ้มในคอยามเมื่อสะโพกมนจงใจบดเบียดบั้นท้ายลงไปบนตักแกร่ง เอวบางหมุนควงเป็นวงกลมทิ้งน้ำหนักลงไปทับส่วนที่กำลังนูนเด่นขึ้นมาผ่านเนื้อผ้ากางเกงนักเรียน
แขนเรียวโอบรัดรอบลำคอแกร่ง ดวงตาทรงอัลมอนส์มองสบนัยส์ตาอีกฝ่าย ฟันขาวขบกัดริมฝีปากสีสดของตัวเองอย่างยั่วยวน เสียงซี๊ดริมฝีปากเปล่งออกมาสร้างอารมณ์ มินยุนกิมองภาพของคนตรงหน้าด้วยความอยากกระหาย
อยากฟัดให้จมเขี้ยว
“อ๊ะ! อ่า…อ่า ยุนกิ”ปากอิ่มร้องเสียงครางกระเส่า แก่นกายสีสวยถูไถกับชุดนักเรียนของอีกฝ่ายจนส่วนหัวปริ่มน้ำใส กาบยบางขย่มขึ้นลงอยู่บนตักแกร่งโดยปราศจากการสอดใส่ใดๆแต่มันกลับเร้าอารมณ์เขาประหนึ่งกำลังสอดใส่ลูกรักเข้าไปในโพรงนุ่มที่โอบรัดมันอย่างแข็งขืน
บ้าเอ๊ย
ยุนกิพยายามส่วนเอวกระแทกเจ้าลูกชายผ่านเนื้อผ้ากางเกงยามโฮซอกทิ้งตัวลง ยิ่งคนบนตัวเขาเริงร่ากับการถูไถแท่งเนื้อกับชุดนักเรียนของเขาจนน้ำเหนียวเปรอะเปรื้อนไปทั่วภาพตรงหน้าของเขามันก็ยิ่งน่ามองขึ้นเท่านั้น
“ไม่…อื้อออ….”
กายเล็กกระตุกพร้อมปลดปล่อยออกมาแม้จะไม่ได้ถูกแตะต้องหรือสอดใส่ โฮซอกผละแขนเรียวออกจากลำคอแกร่ง ขาขาวหย่อนลงพื้นเพื่อหยัดกายลุกขึ้นยืน
ใบหน้าสวยส่งยิ้มน่ารักให้มินยุนกิที่งงงวยกับสถานการณ์ตรงหน้า คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันจ้องมองจองโฮซอกที่เริ่มทิ้งระยะห่างออกไปจากเขาเรื่อยๆจนไปหยุดอยู่หน้าประตูห้องเรียน
แกร๊ก
บ้าเอ๊ย
“อึ่ก! เจ็บนะ”
โฮซอกแหวลั่น ร่างบางเข้ากระแทกกับประตูห้องเรียนอย่างแรงเพราะคนตัวหนากว่าที่จู่ๆก็ลุกออกมาจากเก้าอี้เรียนแล้วปรี่เข้ามาชาร์ตเขาให้ติดประตู
“ทะ…อ๊าาา!”เนื้อเนียนของสะโพกกลมถูกแยกออกอย่างเงอะงะพร้อมนิ้วยาวที่สอดใส่เข้ามาทีเดียวสามนิ้วโดยไม่ได้มีสารหล่อลื่นแต่อย่างใด
ความฟืดเคืองและแรงบีบรัดทำเอามินยุนกิที่มีประสบการณ์เพียงแค่หน้าโต๊ะคอมพิวเตอร์และกระดาษทิชชู่วหนึ่งมวนเลิ่กลั่กไปหมด
น้ำตาเม็ดโตบนใบหน้าสวยที่ร่วงหล่นตามโครงหน้ามันดูน่าสงสารก็จริง แต่เขากลับมองเห็นว่ามันน่ารังแกเสียมากกว่า แต่เด็กเนิร์ดก็ยังคงเป็นเด็กเนิร์ดวันยังค่ำ
“ไม่..อย่าเอาออกนะ อือออ”มือใหญ่ที่กำลังจะละออกจากช่องทางถูกจับไว้แน่น โฮซอกบังคับนิ้วทั้งสามให้เคลื่อนตัวเข้าออกช้าๆแรงบีบรัดของช่องทางด้านหลังมันแน่นเสียจนมินยุนกิแทบจินตนาการไม่ออกว่าหากใส่เจ้าลูกรักของเขาเข้าไปมันจะรู้สึกดีแค่ไหนกัน
“แบบนะ…นั้น อ่ะ อ่ะ”จากตอนแรกที่มีคนตัวบางค่อยนำทางให้ นิ้วทั้งสามก็เริ่มทำหน้าที่ด้วยตนเองบาง ความเร็วในการเข้าออกช่องทางเพิ่มขึ้นเมื่ออีกฝ่ายผ่อนคลายลงบ้าง
ยุนกิไม่แน่ใจนักว่าในความเป็นจริงคนเราจะมีจุดเสียวภายในช่องทางด้านหลังได้ยังไงกันเพราะมันไม่ได้ทำหน้าที่ในการสืบพันธุ์เสียหน่อย แต่ความอยากรู้อยากเห็นมันก็มักมาพร้อมการค้นหาความจริง
นิ้วทั้งสามจากที่ทำเพียงขยับสวนเข้าออกภายในโพรงเริ่มกดทิ่มไปตามผนังอ่อนนุ่มด้านในแทน
“ไม่นะ! อ๊า….นะ นาย อื้อ”
ใบหน้าสวยเหยเกทันทียามนิ้วของเขากดกระแทกผนังด้านใน ความอยากรู้อยากเห็นที่เพิ่มขึ้นทำให้ร่างหนากดมันเข้าไปย้ำๆในจุดเดิมและเสียงร้องกระเส่าและคนตรงหน้าที่ตอนนี้แทบจะทึ้งประตูให้พังเพราะความเสียวซ่านมันเป็นคำตอบอย่างดีให้เขาเลย
คนเรามีจุดเสียวในช่องทางด้านหลัง
เพียงไม่นานโฮซอกก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้ง
“เดี๋ยว!”ยุนกิที่ละนิ้วออกมาจากช่องทางของอีกฝ่ายแทบไม่รีรอสิ่งใดอีกต่อไป กางเกงนักเรียนที่เขาสลัดทิ้งไปด้วยความรวดเร็วจนมันกระเด็นออกไปอยู่บนโต๊ะเรียนไหนสักโต๊ะที่เขาไม่ได้สนใจ ตอนนี้จิตใจของเขามันหมกมุ่นอยู่กับร่างกายของคนตรงหน้าเสียมากกว่า
“ไม่ อย่าพึ่งสิ อย่า! เอาฉันลงนะ”มินยุนกิจัดการอุ้มร่างตรงหน้าที่หันหลังให้เขาในตอนแรกขึ้นมาประจันหน้ากัน คนสวยตรงหน้าผวาแขนเรียวรีบโอบรัดลำคอแกร่งไว้เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว
ตอนนี้เจาลูกชายของเขามันพร้อมเต็มทนแล้ว
ก่อนที่แท่งร้อนอันมหึมาของเขาจะเข้าไปสำรวจโพรงถ้ำมินยุนกิก็ไม่ลืมที่จะเอาเจ้าน้ำที่อีกฝ่ายปลดปล่อยก่อนหน้ามาเป็นสารหล่อลื่น แม้ความจริงมันจะไม่จำเป็นสักเท่าไหร่เพราะเจ้าลูกชายของเขาที่มันผงาดอยู่ในตอนนี้ก็ค่อนข้างจะเปียกชุ่มจากอาการคายน้ำทิ้งออกมาเป็นจำนวนมาก
มันก็สังเกตุได้จากกางเกงชั้นในสีเข้มของเขาที่เปียกเป็นดวงล่ะนะ
“นายทำเป็นเหรอ”
เสียงใสที่เอ่ยกวนยามเขากำลังจะนำแท่งร้อนเข้าไปในช่องทางอีกฝ่ายทำเอามินยุนกิที่กำลังหน้ามืดได้สติแล้วสบเข้ากับดวงหน้าสวยที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว
“ไม่เป็น แต่กำลังจะเรียนรู้”
ถ้าอยากทำเป็น เราต้องลงมือทำ
นั้นแหละคติประจำใจมินยุนกิ
“อ๊า!”
กายใหญ่ที่ถูกจ่อไว้หน้าช่องทางสวนกระแทกเข้าจนสุดลำ ฟันคมขบเข้าหากันจนสันกรามบนใบหน้าหล่อนูนเด่นขึ้นมาเพราะความตอดรัดของอีกฝ่าย
โฮซอกโอบกอดลำคอแกร่งแน่น หัวทุยซุกซบเข้ากับลาดไหล่แกร่งพยายามเกาะที่ยึดเหนี่ยวนี่ให้ได้มากที่สุด ยามที่อีกฝ่ายก็ค่อยๆขยับสะโพกสวนกายช้าๆ
แผ่นหลังเนียนถูกดันติดประตูห้องเรียนจนมันครูดกันไปหมด ยิ่งความเร็วในการขยับของสะโพกแกร่งมากขึ้นเท่าไหร่ เสัยงครวญครางน่าฟังก็ยิ่งดังมากขึ้นเท่านั้น
“!!”
มินยุนกิสะดุ้ง ความเจ็บแปลบที่
มินยุนกิสะดุ้ง ยามความเจ็บแปลบที่ไหล่หนามันทำให้เอวแกร่งหยุดขยับชั่วคราว ใบหน้าสวยที่ตอนแรกซบอยู่นั้นเปลี่ยนเป็นฟันคมของคนที่เขากำลังมัวเมาที่ฝังลึกเข้าไปแทน
ปึ่ก!
“อ๊ะ!”
โฮซอกร้องเสียงหลงเพราะแท่งเนื้อที่อยู่ภายในช่องทางของเขากระแทกเข้ามาโดนผนังอย่างแรง ดวงตาทรงอัลมอนส์มองอีกฝ่ายอย่างไม่พอใจพร้อมๆกับฟันที่งับเข้าที่ลาดไหล่อีกฝ่ายอีกครั้ง
“ฉันเจ็บนะ!”
“ก็นายทำฉันแรง”
“ได้เลยจองโฮซอก จะเล่นแบบนี้ใช่ไหม”
“ไม่! อ่าาาา…มินยุนกิ ยะ…อื้อ”
โฮซอกร้องเสียงหลงเมื่ออีกฝ่ายหยัดกายเข้ามาอย่างแรงจนแผ่นหลังบางกระแทกเข้ากับประตูซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงเนื้อกระทบประตูดังไม่ต่างกับเสียงหัวเตียงในหนังผู้ใหญ่ที่มินยุนกิดู กายแกร่งกระแทกกระทั้นด้วยความโมโหทำเอาร่างบางที่เขาโอบกอดอยู่มีน้ำตาเม็ดใสเปรอะเปื้อนใบหน้าสวยเต็มไปหมด
ความตอดรัดของอีกฝ่ายทำเอาเขาเสียวซ่านไปหมด กายหนายังคงกระหน่ำเอวสอบเข้าหาอีกฝ่ายอย่างไม่มีแรงตกและไม่นานโฮซอกก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
“ฉัน…อึ่ก หมด…ม แรง”
“นายยังหยุดไม่ได้หรอกนะ”
แรงบีบที่เพิ่มมากขึ้นเพราะการปลดปล่อยทำเอาเขาต้องรีบสวนกายเข้าออกอย่างรวดเร็ว ลูกรักที่ขยับในตัวอีกฝ่ายกระตุกเกร็งปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางด้านหลังของอีกฝ่าย
ยุนกิค่อยๆปล่อยร่างบางที่เหนื่อยหอบจากบทรักลงบนพื้น เรียวขาขาวที่แยกออกจากกันเผยให้เห็นช่องทางรักที่ขมิบปล่อยลูกๆของเขานับล้านตัวออกมาจากช่องทางด้านหลังเป็นภาพที่ยุนกิอยากจะถ่ายเก็บไว้เป็นที่ระลึกสำหรับเซ็กส์ครั้งแรกของเขาเสียจริง
แหมมมม ดีจริง ncนี้
ตอบลบ